Sparks | Derde ooglidflap
Sparks is een zestien jaar oude terriër die bij ons binnenkwam met een dichtgeknepen linkeroog. Tijdens het lichamelijk onderzoek werd er fluoresceïne kleurstof in het oog gedruppeld. Deze kleurstof hecht zich vast aan de schade op het hoornvlies, waardoor die groen kleurt. Bij Sparks was na de kleurstof duidelijk een kleine zweer (ulcus) te zien op het hoornvlies (cornea) van het linkeroog.
Sparks werd behandeld met een pijnstiller en een antibioticumzalf met vitamine A (Cavasan®). Het is belangrijk dat u geen oogdruppels gebruikt die corticosteroiden bevatten, hierdoor kan de zweer groter worden. Aangezien Sparks met zijn pootje aan zijn oog krabde, moest hij ook voor tien dagen een kap om.
Twee weken later kwam Sparks terug voor controle en was het probleem niet verbeterd. De fluoresceïne kleurstof werd herhaald en dit keer werd er een grotere en diepere ulcus zichtbaar. Met de eigenaresse werd besproken of ze een afspraak wilde met de oogspecialist om het oog te laten controleren. Dit was geen optie en daarom besloten we de behandeling nog een week langer door te zetten.
Helaas was er een week later niets veranderd. Sparks had een indolent ulcus (niet helende zweer). We bespraken met de eigenaresse om de indolent ulcus via curettage en een derde ooglidflap te behandelen. Door middel van een wattenstaafje wordt eerst losliggend epitheel verwijderd van het oog, vervolgens wordt er met een naaldje over de cornea gekrast om de doorbloeding te activeren. Daarna wordt het derde ooglid, dat onderin het oog, aan de kant van de neus zit, over het hoornvlies getrokken en tijdelijk aan de binnenkant van het bovenste ooglid vastgemaakt (zie foto’s). Door de cornea te bedekken met het derde ooglid kunnen er bloedvaten ingroeien naar de ulcus, waardoor de genezing wordt bevorderd.
Sparks werd onder narcose gebracht. Vervolgens werd het weefsel rondom de ulcus met een wattenstaafje weggehaald en hebben we met een naaldje enkele krasjes gemaakt op de cornea. Daarna was het derde ooglid aan de beurt. Linksonder in het oog werd deze vastgepakt en over het oog getrokken (zie foto). Door middel van twee hechtingen werd het derde ooglid aan het bovenste ooglid gehecht. Tussen de draad, ter hoogte van het knoopje, werd een stukje plastic meegehecht zodat de draad niet in het ooglid snijdt.
Sparks werd goed wakker en ging naar huis met een kap om, pijnstillers en een oogzalf. Drie weken later kwam Sparks terug om de hechtingen te verwijderen en het derde ooglid los te maken. Het oog zag er redelijk goed uit. De fluoresceïne test werd herhaald en de ulcus was geheeld. Op het oog was nog steeds een beschadiging te zien (zie foto), maar Sparks had er in tegenstelling tot eerder geen last meer van. Knijpen met zijn linkeroog deed hij niet meer. Er werd besloten door te gaan met de oogdruppels en gezien de hoge leeftijd wilden de eigenaren geen second opinion van een oogspecialist.
